Wybierając trasę Atrakcje turystyczne okolic Rekowa i Płotowa, która ma 8km, a je przejście zajmuje około 4 godziny wejdziecie na najwyższe na Pojezierzu Bytowskim wyniesienie morenowe, zobaczycie po drodze jezioro lobeliowe, torfowisko kotłowe, lasy i miejsce po dawnej osadzie. Jest to ścieżka typowo przyrodniczo-turystyczna i znajduje się w obrębie europejskiej sieci Natura 2000 – jako potencjalny specjalny obszar ochrony siedlisk pn. „Lasy Rekowskie”.
Wycieczkę rozpoczyna się w Rekowie, gdzie od punktu informacji turystycznej, idąc polami i lasami wzdłuż jeziora Wiejskiego docieramy szlakiem do jeziora lobeliowego Płoczyca (pkt. 1). Błękitne zwierciadło – tak nazywane jest jezioro lobeliowe Płoczyca. W najpłytszej wodzie (do 1,5 m) rośnie lobelia i brzeżyca, głębiej poryblin, a najgłębiej (do 9 m) mszaki, głównie zdrojek wodny. W Płoczycy rosną również dwie inne rośliny typowe dla tego rodzaju jezior: brzeżyca jednokwiatowa i poryblin jeziorny. Woda w jeziorze jest dobrze natleniona, lekko kwaśna (pH 5,7) i zawiera niewiele rozpuszczonych soli. Płoczyca jest zatem jeziorem jałowym, czyli oligotroficznym. Mała ilość zawiesiny organicznej oraz glonów sprawia, że jej woda jest wyjątkowo przejrzysta i ma szmaragdowe zabarwienie. Znad jeziora przez lasy szlak zaprowadzi Was do Opuszczonej Osady (pkt. 2). Opuszczona osada to polana, na której jeszcze w latach 70-tych XX w. znajdowały się gospodarstwa, staw i pola uprawne. W centrum polany rośnie okazały świerk o pniu osobliwie zniekształconym u podstawy, wielka jabłoń, dwa klony i lipa. Na skraju polany zobaczymy liczne drzewa i krzewy owocowe. Z dawnych zabudowań pozostały jedynie resztki fundamentów i kamiennych podmurówek - jest tutaj także turystyczna wiata. Kolejnym ciekawym miejscem na ścieżce było Leśne archiwum (pkt. 3) – torfowiska kotłowe - punkt usytuowany jest na mineralnym wzniesieniu, które dzieli torfowisko na dwie części. Torfowiska są zazwyczaj niewielkie (zwykle kilkuhektarowe) i znajdują się w bezodpływowych, często stromych i głębokich zagłębieniach. Czerpią wodę głównie z opadów lub spływów powierzchniowych z otaczających zboczy. Jest to królestwo mchów torfowców. Na mszarach rośnie wiele gatunków tych roślin, tworzących charakterystyczne barwne plamy: zielone, żółto-brązowe, brązowe i czerwonawe. Razem z kwitnącymi roślinami kwiatowymi, torfowce tworzą jedyny w swoim rodzaju widok. Późną wiosną jest tu biało od kwitnących wełnianek znanych na Kaszubach pod nazwą „białe błoto”, jesienią zaś fioletowo od wrzosów. W niewielkim zbiorniku wodnym zobaczymy grzybienie białe, rdestnice pływające oraz owadożerne pływacze. Dalej szlak wyprowadzi Was na tereny bardzie suche i leśną drogą traficie do Góry Siemierzyckiej (pkt. 4) - na szczycie, na niewielkiej polanie znajduje się wieża widokowa. Góra Siemierzycka (256 m n.p.m.) to najwyższe wyniesienie na Pojezierzu Bytowskim i druga co do wysokości kulminacja wzgórz morenowych na Pomorzu, po Wzgórzach Szymbarskich z Wierzycą na Pojezierzu Kaszubskim. Po podziwieniu widoków z wieży mijając Rekowskie Lasy (pkt. 5) drogą przy jeziorze Boruja z powrotem traficie do Rekowa.
Dojazd do Rekowa ze Skwieraw zajmie Wam około 25 minut, a w Rekowie można zaparkowac przy szkole - zawsze jakieś miejsce się znajdzie :)
Więcej propozycji wycieczek znajdziecie w poniższym linku:
Możecie także przeczytać naszą relację z wycieczki tym szlakiem - TUTAJ.